1 Nanampalataya ako sa Panginoon sa loob ng ilang taon, nagpaparoo’t-parito, kumakayod nang husto at masigasig. Inisip ko na madadala ako sa kaharian ng langit upang makamit ang mga gantimpala at pagpapala. Sa pamamagitan ng paghatol ng mga salita ng Diyos, nakita ko kung gaano kalalim akong natiwali. Ang aking pagdurusa at mga pagsisikap ay para makamit ang mga pagpapala; ang aking motibo ay ang makipagtawaran sa Diyos. Araw-araw, nagkakasala ako at pagkatapos ay nangungumpisal, at madalas pa rin akong nagsisinungaling at nililinlang ang Diyos. Puno ng satanikong disposisyon, papaano ako magiging karapat-dapat sa pagpasok sa kaharian ng Diyos? Sa pagsailalim sa paghatol ng Diyos, sa wakas ako ay nagising na. Nauunawaan ko na ang pagkamit ng katotohanan at ng buhay ay ang pinakamahalaga sa pananampalataya. Mula ngayon, hinding-hindi na ako muling magpupunyagi para sa kapakanan ng aking hinaharap at hantungan; determinado ako na hanapin ang katotohanan at mabuhay ayon sa mga salita ng Diyos.

2 Sa aking pananampalataya, napasailalim na ako sa maraming paghihirap at mga suliranin, subalit sa bawat pagsubok, ang mga salita ng Diyos ay pumatnubay sa akin patungo sa kabilang panig. Bagaman nagdusa ako sa laman, nagbago na ang aking satanikong disposisyon: hindi na ako mapagmataas o mapaghimagsik, at nagpasakop na ako ngayon sa Diyos. Ang pagdanas sa Kanyang gawain ang umakay sa akin upang maunawaan ang maraming katotohanan. Nakita ko na nang malinaw na ang kapangyarihan ni Satanas ay nasa ugat ng lahat ng kadiliman sa mundo. Ang malaking pulang dragon ay inuusig ang hinirang na mga tao ng Diyos; ito ay isang kalaban ng Diyos. Lubhang kinamumuhian ko si Satanas, at ganap kong tatalikdan ang malaking pulang dragon. Masaya akong isuko ang lahat; matatag akong gumawa ng pasya na susundin si Cristo. Kung matutupad ko ang aking tungkulin at makakamit ang katotohanan, ang buhay na ito kung gayon ay hindi maipapamuhay na walang kabuluhan.