I

Noong nilikha sina Adan at Eba,

kaluwalhatian at patotoo ni Jehova ay nasa kanila.

Ngunit kaluwalhatian at patotoo

ay nawala nung naging tiwali ang tao.

Lahat ay sumusuway, ‘di Siya iginagalang.

Bakit nawala ang patotoo?

Dahil walang may pananalig,

walang Diyos sa puso.

Ang panlulupig sa tao’y pagbalik sa pananalig.

Sa panlulupig, natitigil ang pagsuway ng tao

at siya ay nagkakaroon

ng bagong pang-unawa sa Diyos,

sumusunod, hinahangad maging para sa Diyos.

II

Ang tao ay sakim sa kamunduhan,

labis umaasa sa kinabukasan,

at maluho ang pangangailangan,

nagpaplano’t nag-iisip para lang sa laman.

‘Di interesado na manalig sa Diyos,

puso nila’y nabihag ni Satanas.

Nawala’ng kanilang paggalang sa Diyos;

puso nila’y ‘nilalaan kay Satanas.

Ngunit nilikha ang tao ng Diyos.

Nawala ang pagpapatotoo at kaluwalhatian.

Sa panlulupig sa tao, muling binabawi ng Diyos

ang kaluwalhatian ng paggalang ng tao.

Sa panlulupig, natitigil ang pagsuway ng tao

at siya ay nagkakaroon

ng bagong pang-unawa sa Diyos,

sumusunod, hinahangad maging para sa Diyos.

III

Pagbabago ng tao sa ugali o laman

ay ‘di tanda ng panlulupig,

ngunit kung nagbago ang isip niya’t pandama

siya’y nalupig na.

‘Pag sumusunod nang may bagong kaisipan,

na walang pagkaunawa sa gawa’t salita ng Diyos,

at pag-iisip mo’y normal,

at nagsisikap ka nang buong puso para sa Diyos,

itong uri ng tao ay siyang lubusan nang nalupig.

Sa panlulupig, natitigil ang pagsuway ng tao

at siya ay nagkakaroon

ng bagong pang-unawa sa Diyos,

sumusunod, hinahangad maging para sa Diyos,

sumusunod, hinahangad maging para sa Diyos.

Hango sa Ang Salita, Vol. I. Ang Gawain ng Diyos at Pagkilala sa Diyos. Ang Katotohanang Nakapaloob sa Gawain ng Paglupig