I

Mayroong napakalaking lihim sa iyong puso,

na hindi mo kailanman namamalayan,

sapagkat ikaw ay nabubuhay

sa isang mundong walang liwanag.

Ang iyong puso’t espiritu’y natangay na ni Satanas.

Ang iyong mga mata’y natatakpan ng kadiliman,

at hindi mo makita ang araw sa kalangitan

ni ang kumikislap na bituin sa gabi.

Mga tainga mo’y barado

ng mga mapanlinlang na salita,

at ‘di mo naririnig

ang dumadagundong na tinig ni Jehova,

ni ang tunog ng mga tubig

na dumadaloy mula sa trono.

II

Naiwala mo ang lahat ng nararapat sa iyo,

lahat ng ipinagkaloob sa iyo

ng Makapangyarihan sa lahat.

Napasok ka na sa walang katapusang

dagat ng kapighatian,

walang lakas upang sagipin ang ‘yong sarili,

walang pag-asang mabuhay,

at ang tanging magagawa’y magpakasakit

at magmadali….

Mula sa sandaling iyon,

ika’y itinakdang pahirapan ni Satanas,

pahirapan ni Satanas

malayo sa mga pagpapala

ng Makapangyarihan sa lahat,

tinatahak ang landas na walang balikan.

Isang milyong pagtawag

man ay ‘di kayang pukawin

ang ‘yong puso’t espiritu.

Ika’y mahimbing na natutulog sa kamay ni Satanas,

na nakaakit sa iyong pumasok

sa isang walang hangganang lupain

na walang direksyon o mga palatandaan sa daan.

III

Simula noon, nawala sa iyo’ng

orihinal mong kawalang-muwang at kadalisayan,

at nagsimulang iwasan ang pangangalaga

ng Makapangyarihan sa lahat.

Sa iyong puso, si Satanas na

ang nagpapakilos sa iyo sa lahat ng bagay

at naging ‘yong buhay.

‘Di mo na siya kinatatakutan,

iniiwasan, o pinagdududahan;

sa halip, itinuturing mo siyang Diyos sa ‘yong puso.

Sinimulan mo na siyang idambana’t sambahin,

at kayo’y ‘di na mapaghiwalay,

magkasamang mabubuhay at mamamatay.

Wala kang ideya kung saan ka nagmula,

kung bakit ka isinilang, o kung bakit ka mamamatay.

Wala kang ideya kung saan ka nagmula,

kung bakit ka isinilang, o kung bakit ka mamamatay.

IV

Hindi mo na kilala ang Makapangyarihan sa lahat;

‘di mo alam ang Kanyang pinagmulan;

lalo pa’ng lahat ng nagawa Niya para sa ‘yo.

Lahat ng mula sa Kanya’y

naging kamuhi-muhi na sa iyo;

hindi mo ito pinahahalagahan

ni ‘di alam ang halaga nito.

Ikaw ay lumalakad kasama si Satanas,

simula pa sa araw na ika’y tumanggap

ng probisyon ng Makapangyarihan sa lahat.

Natiis mo na ang libu-libong taon

ng mga bagyo’t unos kasama si Satanas,

at magkaagapay sa pagsalungat

sa Diyos na pinagmulan ng iyong buhay.

Wala kang alam sa pagsisisi,

lalo pa ngayong humantong ka na

sa bingit ng kamatayan.

V

Nalimutan mo nang ika’y tinukso’t

pinahirapan ni Satanas;

nalimutan mo na ang iyong mga pinagsimulan.

Sa gayo’y pinahirapan ka niya

sa bawat hakbang ng daan hanggang ngayon.

Puso mo at espiritu’y namanhid at nabulok.

Hindi ka na dumaraing

tungkol sa pagdurusa sa mundo ng tao;

hindi ka na naniniwalang

ang mundo’y hindi makatarungan.

Wala ka pang pakialam kung mayroon

nga bang Makapangyarihan sa lahat.

Ito ay dahil matagal mo nang itinuring

na ama si Satanas,

at hindi makakayang mawalay sa kanya.

Ito ang lihim sa iyong puso.

Hango sa Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Ang Hinagpis ng Makapangyarihan sa Lahat