Ang layon ng Diyos sa pagdating Niya sa mundo

ay iligtas ang buong sangkatauhan

at ibalik sila sa Kanyang sambahayan,

at pagsamahing muli ang langit at lupa.

Ipapahayag ng tao ang “mga hudyat” sa pagitan,

‘pagkat ito’ng kanilang tungkulin.

I

No’ng nilikha ng Diyos ang sangkatauhan,

hinanda Niya’ng lahat para sa kanila.

At ayon sa Kanyang hinihingi,

hinayaang matanggap ng tao ang yaman Niya.

Sa gabay Niya, umabot ang tao ngayon.

Lahat ng ito’y plano Niya.

Marami’ng namumuhay sa proteksyon

ng pag-ibig ng Diyos.

At marami sa pagkastigo ng Kanyang poot.

Magdasal man o manawagan sa Diyos,

‘di nila kayang baguhin ang kanilang buhay.

‘Pag wala nang pag-asa,

tanging magagawa nila’y

magpadala sa agos at sundin ang Diyos.

Ilang beses nang kinastigo ng Diyos ang tao.

Pero ‘di nila ‘to pinapansin.

‘Di inaaral ni pinagninilayan.

Kaya’t walang awa silang hinahatulan ng Diyos.

Isa lang itong kaparaanan Niya.

Para magbago ang tao’t mahalin ang Diyos.

II

‘Di pa nakita ng tao

ang tunay na buhay o natalos

ang paghihirap sa mundo.

Kung walang sakunang parating,

karamiha’y kakapit sa Inang Kalikasa’t

titikman ang “buhay.”

‘Di ba’t ito ang lagay ng mundo?

‘Di ba’t ito’ng tinig ng pagliligtas ng Diyos?

Ba’t walang tunay na nagmahal sa Diyos?

Ba’t minamahal lamang Siya

‘pag may pagkastigo’t pagsubok,

at ‘di sa Kanyang proteksyon?

Ilang beses nang kinastigo ng Diyos ang tao.

Pero ‘di nila ‘to pinapansin.

‘Di inaaral ni pinagninilayan.

Kaya’t walang awa silang hinahatulan ng Diyos.

Isa lang itong kaparaanan Niya.

Para magbago ang tao’t mahalin ang Diyos.

Hango sa Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Mga Salita ng Diyos sa Buong Sansinukob, Kabanata 29