1 O Diyos! Ang Iyong paghatol ay napakatotoo, puno ng pagkamakatwiran at kabanalan. Ang Iyong mga paghahayag tungkol sa katotohanan ng katiwalian ng sangkatauhan ay iniwan akong lubusang nailantad. Iniisip ko kung paano ko ginugol at ginawang abala ang aking sarili nang maraming taon para lamang makamit ang Iyong pagpapala. Ginaya ko si Pablo, nagpapakapagod at gumagawa, upang umangat ako sa karamihan. Naipakita sa akin ng Iyong mga salita ng paghatol kung gaano ako kamakasarili at kalait-lait. Bumagsak ako sa lupa na nahihiya at nalilito, labis na hindi karapat-dapat na tumingin sa Iyong mukha. Napakaraming beses na akong napalingon sa landas na aking natahak. Ginabayan ako ng Iyong mga salita ng paghatol sa pagdating ko sa araw na ito. Nakikita ko kung magkano ang ginugol Mo upang iligtas ako; lahat ng ito ay ang Iyong pag-ibig.

2 O, Diyos! Sa Iyong paghatol, natikman ko ang Iyong tunay pag-ibig. Pinahintulutan ako ng Iyong paghatol na makilala ang aking sarili at totoong magsisi. Napakatiwali ko; totoong kailangan Kita upang hatulan at linisin ako. Kung wala ang Iyong paghatol, mangangapa lamang ako sa kadiliman. Ang Iyong mga salita ang gumabay sa akin sa landas ng liwanag ng buhay. Nararamdaman ko na ang pagmamahal sa Iyo at ang pamumuhay para sa Iyo ay ang pinakamakabuluhang hangarin. Napakaraming beses na napalingon ako sa landas na aking natahak. Ang paghatol at pagkastigo ay ang Iyong mga pagpapala at ang Iyong tunay na pag-ibig. Upang maunawaan ang katotohanan at makamit ang mas dalisay na pagmamahal para sa Iyo, handa akong sumailalim sa pagdurusa, gaano man ito katindi.