I

Kahit na’ng pagbuhos ng poot ng Diyos

ay isang panig ng pagiging matuwid Niya,

‘sinasaalang-alang Niya’ng Kanyang layon

at laging may prinsipyo.

‘Di kailanman mabilis magalit ang Diyos,

ni magpakita ng poot, kamaharlikahan.

Poot Niya’y kontrolado, at sukat,

‘di tulad ng nagpupuyos na galit ng tao.

Poot ng Diyos ay pagpapakita’t

isang tunay na pagpapahayag

ng matuwid na disposisyon Niya,

pagbubunyag ng Kanyang banal na diwa.

II

Pagpapakawala ng poot ng Diyos

ay ‘di naglalabas ng lagay ng loob Niya,

‘di pagsabog ng galit,

gaya ng sa pagpapalagay ng tao.

‘Di pinakakawalan ng Diyos lahat ng poot

dahil lagay ng loob Niya’y ‘di makontrol,

o dahil galit Niya’y umabot na

sa punto ng pagkulo’t dapat nang mailabas.

Poot ng Diyos ay pagpapakita’t

isang tunay na pagpapahayag

ng matuwid na disposisyon Niya,

pagbubunyag ng Kanyang banal na diwa.

III

Poot ng Diyos ay ‘di kinukunsinti’ng paglabag,

ngunit galit Niya’y maprinsipyo,

mga layuni’y kayang makilala’ng kaibahan.

Ngunit tiwaling tao’y ‘di ‘to kayang gawin.

Tao’y nagpupuyos sa galit,

naglalabas ng damdamin,

nang pag-iral ng kasalana’y maipagtanggol.

Ito’y mga paraan para sa tao

upang ipahayag ang pagkayamot.

Kilos ng tao’y puno ng karumihan.

Ito’y puno ng pakana’t katiwalian,

puno ng intriga’t ng kasamaan,

at matatayog na pagnanasa’t ambisyon.

Poot ng Diyos ay pagpapakita’t

isang tunay na pagpapahayag

ng matuwid na disposisyon Niya,

pagbubunyag ng Kanyang banal na diwa.

‘Pag kasamaa’t katarunga’y nagtunggali,

tao’y ‘di magagalit at katarunga’y ipagtatanggol.

Kung katarunga’y may panganib, inaatake,

tao’y makakaligta, iiwas, uurong.

Ngunit ‘pag humaharap sa puwersa ng kasamaan,

tao’y magpapaunlak, yuyuko’t kakayod.

Kaya pagbubulalas ng tao’y

pagtakas sa mga pwersa ng kasamaan,

pinapakita nitong

kasamaan ng tao’y mahirap pigilan.

Hango sa Ang Salita, Vol. II. Ukol sa Pagkakilala sa Diyos. Ang Diyos Mismo, ang Natatangi II