Ni Zhao Gang, Tsina

Sobrang lamig nitong nakaraang Nobyembre sa Hilagang-silangang Tsina, wala sa mga niyebeng bumagsak sa lupa ang natunaw, at maraming mga tao na naglalakad sa labas ang sobrang nilalamig kaya isinusuksok nila ang kanilang mga kamay sa kanilang mga kili-kili at maingat na naglalakad, ang mga katawan ay nakahukot. Noong isang araw nang maagang-maaga, ang mga hangin ay umiihip mula sa hilagang-kanluran, nang ako, ang aking bayaw at ang kanyang asawa at ang halos isang dosenang mga kapatid na lalaki at babae ay nakaupo sa aking tahanan sa mainit na kama. Ang bawa’t isa ay may kopya ng Bibliya sa kanilang tabi at sa kanilang mga kamay ay hawak ng bawa’t isa ang isang kopya ng aklat ng mga salita ng Diyos, Ang Paghatol ay Nagsisimula sa Tahanan ng Diyos. Dalawang kapatid mula sa Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos ang nagbabahagi tungkol sa katotohanan hinggil sa tatlong yugto ng gawain. Ang dalawang kapatid ay nagguguhit ng mga larawan ng tatlong yugto ng gawain habang sila’y nagbabahagi: “Ang gawain ng Diyos para sa kaligtasan ng sangkatauhan ay maaaring hatiin sa tatlong yugto. Mula sa Kapanahunan ng Kautusan hanggang sa Kapanahunan ng Biyaya at pagkatapos ay hanggang sa Kapanahunan ng Kaharian, ang bawa’t yugto ng gawain ay mas mataas at higit na malalim kaysa nakaraang yugto. Ang gawaing ginagawa sa mga huling araw ay ang huling yugto ng gawain, kung saan nagpapahayag ang Diyos ng mga salita upang hatulan at linisin ang tao….” Tumatango kami habang nakikinig, at ang aming mga puso ay punô ng liwanag: Sino ang makakaisip na ang planong pamamahala ng Diyos para sa pagliligtas ng sangkatauhan ay magkakaroon ng napakaraming hiwaga! Bukod sa Diyos Mismo, sino pa ang malinaw na makapagsasalita tungkol sa mga hiwaga nitong tatlong yugto ng gawain ng Diyos nang napakalinaw? Tunay nga na ito ay gawain ng Diyos! Kami ay nagsalamuha hanggang sa gabi ng sumunod na araw, at ang buong grupo namin ay nagpahayag ng kahandaan na hanapin at suriin ang gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw.

Pagkatapos, ang dalawang kapatid ay nagbahagi ukol sa katotohanan tungkol sa kahalagahan ng pagkakatawang-tao ng Diyos, at ang iba pa sa amin ay matamang nakikinig nang, walang anu-ano, biglang dumating ang pinuno ng aming simbahan na si Wang Ping. Pagkapasok na pagkapasok niya sa bahay, itinuro niya ang dalawang kapatid mula sa Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos at tinanong ako: “Ano ang ginagawa ng dalawang ito?” Ako’y deretsahang nagsalita: “Sila ay sina Kapatid na Zhang at Kapatid na Mu—” Nguni’t bago pa ako matapos magsalita sinabi niya sa yamot na tono: “Sino sina Kapatid na Zhang at Kapatid na Mu? Nakikita ko na sila’y mga mangangaral ng Kidlat ng Silanganan, sila’y mga magnanakaw ng tupa….” Pagkatapos magsalita ni Wang Ping, lahat kami’y nangakaupo roong gulát na gulát. Naisip ko sa aking sarili: “Halos palaging nagsasalita si Kapatid na Wang Ping tungkol sa pagmamahal sa ating kapwa katulad ng pagmamahal sa ating mga sarili at tungkol sa pagmamahal sa ating mga kaaway; bakit ngayon siya ay pumunta ritong nagsasalita ng gayong hindi-makatwirang mga bagay? Bakit niya hinahatulan at kinukondena ang dalawang kapatid na ito?” Iniisip ko ito nang narinig ko si Kapatid Zhang na mahinahong nagsasabi kay Wang Ping: “Kapatid, walang mga natatagong layunin sa pagpunta namin dito ngayon. Ang Panginoong Jesus ay nagbalik na. Nais lang naming ibahagi ang ebanghelyo ng mga huling araw ng Diyos sa iyo—” Sumabat si Wang Ping kay Kapatid na Zhang at sumigaw: “Nagbalik na ang Panginoon? Kahit na ang ilan sa amin na naglilingkod bilang mga pinuno ay hindi nakakaalam ng anuman tungkol sa pagbabalik ng Panginoon, kaya paano mo malalaman ang anuman tungkol dito? Iyan ay imposible! Sinabi ng Panginoong Jesus: ‘Ang lahat ng nangauna sa aking nagsiparito ay mga magnanakaw at mga tulisan: datapuwa’t hindi sila dininig ng mga tupa’ (Juan 10:8). Kayong dalawa ay kailangan nang umalis ngayon mismo at huwag nang bumalik dito kahit kailan.” Nang ito ay narinig kong sinabi ni Wang Ping, nakaramdam ako ng pagkasuklam sa aking kalooban: Ang kanyang mga pangangaral ay kadalasang palaging napakamakatwiran at may mabuting paliwanag; paano siya naging walang-kaawa-awa sa isang iglap? Kaya tinanong ko si Wang Ping: “Kapatid na Wang, gabi na. Saan mo sila gustong pumunta? Itinuturo sa atin ng Panginoon na dapat nating ibigin ang ating mga kaaway, huwag nang banggitin pa ang tungkol sa dalawang kapatid na ito na naniniwala sa Diyos. Kung ganito ang pakikitungo natin sa dalawang ito, para tayong mga hindi naniniwala sa Panginoon—” Nguni’t bago ko pa man lamang matapos ang aking sinasabi, nababahalang hinila ni Wang Ping ang kamay ng asawa ng aking bayaw at sinabi sa kanya at sa kanyang asawa: “Kung ayaw ni Zhao Gang na umalis ang dalawang babaing ito, tayo na lang ang umalis. Huwag na kayong makinig sa kanila!” Pagkatapos ay galit niyang hinila ang dalawang ito at umalis.

Matapos silang umalis, bumaling si Kapatid na Mu sa amin at nagtanong: “Mga kapatid, ano ang pakiramdam ninyong lahat sa eksenang ating nakita? Sama-sama nating talakayin ito.” Bumaling ang lahat ng mga kapatid sa akin, wala ni isa mang nagsasalita. Tahasan kong sinabi, “Kapatid, sa ating pagbabasa ng salita ng Makapangyarihang Diyos nitong nakaraang dalawang araw, at sa pakikinig sa inyong pagbabahagi, matibay ang aking paniniwala na ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos ay ang katotohanan, at ang Makapangyarihang Diyos ay ang nagbalik na Panginoong Jesus. Nguni’t, ang mga bagay na sinabi ni Wang Ping ay hindi walang dahilan. Kung tutuusin, siya ang ating pinuno at siya ay nananampalataya na sa Diyos sa loob ng mahabang panahon. Siya ay bihasa sa Biblia at laging abálá at ginugugol ang kanyang sarili para sa Panginoon. Kung nagbalik na ang Panginoon, siya ang nararapat na unang makaalam.” Magiliw na sumagot si Kapatid na Zhang, nagsasabing, “Naniniwala ang mga tao na ang pagbabalik ng Diyos ay dapat na maihayag muna sa mga pinuno na sila namang magsasabi sa mga mananampalataya, nguni’t mayroon nga bang anumang batayan sa mga salita ng Panginoon para sa ganitong uri ng kaisipan? Ito ba ay umaayon sa katotohanan at sa mga katunayan ng gawain ng Diyos? Sinabi ng Panginoong Jesus: ‘Dinirinig ng Aking mga tupa ang Aking tinig, at sila’y Aking nakikilala, at sila’y nagsisisunod sa Akin’ (Juan 10:27). ‘Ang may pakinig, ay makinig sa sinasabi ng Espiritu sa mga iglesia’ (Pahayag 2:7). Malinaw na sinasabi sa atin ng Panginoong Jesus na kapag Siya ay dumating, tiyak na bibigkas Siya ng mga salita at magpapahayag ng katotohanan, at na lahat ng nakikinig sa tinig ng Diyos at pagkatapos ay naghahanap at tumatanggap dito ay sasalubong sa pagbabalik ng Panginoon at maitataas sa harap ng Diyos. Sinabi ba ng Panginoon na liliwanagan Niya ang sinumang namumuno hinggil sa Kanyang pagparito kapag Siya ay bumalik? Hindi, hindi Niya sinabi. Samakatuwid, ang pananaw na ito na taglay ng mga tao ay nagliligaw lamang at nanlilito sa mga tao, at kung naghihintay sila sa Panginoon na liwanagan sila kaugnay sa pangungusap na ito, kung gayon naghihintay lamang sila nang walang-kibo para sa pagdating ng katapusan. Tingnan natin kung ano ang sinasabi sa mga salita ng Makapangyarihang Diyos. Sinabi ng Makapangyarihang Diyos: ‘Marami pa ngang naniniwala na anupaman ang bagong gawain ng Diyos, kailangan itong patunayan ng mga propesiya, at na sa bawat yugto ng gayong gawain, lahat ng sumusunod sa Kanya nang may “tapat” na puso ay kailangan ding pakitaan ng mga paghahayag; kung hindi, ang gawaing iyon ay hindi maaaring maging gawain ng Diyos. Hindi na madaling gawain para sa tao na makilala ang Diyos. Dagdag pa ang kakatwang puso ng tao at ang likas niyang pagkasuwail sa pagpapahalaga sa sarili at kahambugan, lalong nagiging mas mahirap para sa kanya na tanggapin ang bagong gawain ng Diyos. Hindi sinisiyasat nang mabuti ng tao ang bagong gawain ng Diyos, ni hindi niya ito tinatanggap nang mapagkumbaba; sa halip, ugali niya ang manlait habang hinihintay niya ang mga paghahayag at patnubay ng Diyos. Hindi ba ito ang asal ng mga naghihimagsik at lumalaban sa Diyos? Paano makakamit ng gayong mga tao ang pagsang-ayon ng Diyos?’ (Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Paano Maaaring Tumanggap ng mga Paghahayag ng Diyos ang Taong Nililimitahan ang Diyos sa Kanyang mga Kuru-kuro?). Mula sa mga salita ng Diyos ay ating natatanto na, sa usapin ng pagparito ng Panginoon, kung ang mga tao ay mistulang bulag na humahawak sa kanilang mga pagkaintindi at mga naguguniguni at hindi hinahanap ang katotohanan o nagtutuon sa pakikinig sa tinig ng Diyos, bagkus ay naghihintay lamang para liwanagan sila ng Diyos, kung gayon ay hindi nila kailanman magagawang salubungin ang pagbabalik ng Panginoon. Yaon lamang mga nag-iingat na makinig sa tinig ng Diyos ang makakagawang salubungin ang pagpapakita ng Panginoon. Sa katunayan, wala kahit isa sa mga taong sumunod sa Panginoong Jesus sa Kapanahunan ng Biyaya ang niliwanagan ng Diyos bago ang pagsunod kay Jesus. May narinig silang isa na nagpapatotoo sa Panginoong Jesus, o narinig nila ang Panginoon na nagsasalita o nangangaral, at sumunod sila sa Kanya pagkatapos lamang makilala ang tinig ng Panginoon. Bagaman natamo ni Pedro ang pagliliwanag ng Diyos at kinilala ang Panginoong Jesus bilang Cristo at maging ang Anak ng Diyos, nangyari lamang iyan matapos na kanyang nasundan ang Panginoong Jesus sa isang panahon; pagkatapos lamang na nagkaroon siya ng kaunting pagkakilala sa Panginoon mula sa Kanyang mga salita at gawa nagtamo siya ng pagliliwanag at pag-iilaw ng Banal na Espiritu—ito ay isang katunayan. Ngayon sa mga huling araw, ang nagkatawang-taong Makapangyarihang Diyos ay nagpapahayag ng katotohanan, at gumagawa ng gawain ng paghatol, pagdadalisay at pagliligtas sa sangkatauhan. Maraming tao ang tumatanggap at sumusunod sa Makapangyarihang Diyos, nguni’t wala kahit isa sa kanila na nagtamo ng pagliliwanag ng Diyos bago ang pagsunod sa Kanya. Ang Diyos ay matuwid at tiyak na hindi Niya itinatangi ang sinuman. Kinasisiyahan ng Diyos ang mga taong may mabubuting puso na nauuhaw sa paghahanap ng katotohanan. Ito ay katulad ng sinabi ng Panginoong Jesus: ‘Mapapalad ang nangagugutom at nangauuhaw sa katuwiran: sapagka’t sila’y bubusugin’ (Mateo 5:6). ‘Mapapalad ang mga may malinis na puso: sapagka’t makikita nila ang Dios’ (Mateo 5:8). Sinabi rin ng Makapangyarihang Diyos: ‘Hinahanap ng Diyos ang mga taong nag-aasam na Siya’y magpakita. Hinahanap Niya sila na may-kakayahang makinig sa Kanyang mga salita, mga hindi nakalimot sa Kanyang tagubilin, at naghahandog ng kanilang puso at katawan sa Kanya. Hinahanap Niya ang mga kasing masunurin ng mga bata sa Kanyang harapan, at hindi Siya kakalabanin’ (Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Apendise 2: Ang Diyos ang Namumuno sa Kapalaran ng Buong Sangkatauhan). Ito ay nagpapahintulot sa atin na makita na, hangga’t mahal ng tao ang katotohanan at nauuhaw para sa katotohanan, hindi alintana kung mayroon o wala siyang anumang estado, hindi alintana kung gaano ang nauunawaan niya sa Biblia, liliwanagan siya ng Diyos at gagabayan, at pahihintulutan Niya ang tao na marinig ang Kanyang boses at masaksihan ang Kanyang pagpapakita. Kung iniisip ng mga naglilingkod bilang mga pinuno na kailangan munang liwanagan sila ng Diyos kapag Siya’y bumalik, ito ay nagpapakita na wala silang anumang pagkaunawa sa gawain ng Diyos, at hindi nila alam ang matuwid na disposisyon ng Diyos. Ito rin ay nagpapakita na sila ay napakayayabang. Sinabi sa salita ng Makapangyarihang Diyos: ‘Kaya nga sinasabi Ko na yaong mga nagsasabing “lubos na nauunawaan” nila ang Diyos at ang Kanyang gawain ay walang kakayahan; lahat sila ay hambog at mangmang. Hindi dapat bigyang-kahulugan ng tao ang gawain ng Diyos; bukod pa riyan, hindi kayang ilarawan ng tao ang gawain ng Diyos. Sa mga mata ng Diyos, ang tao ay hamak na tulad ng isang langgam; kaya paano maaarok ng tao ang gawain ng Diyos? Yaong mga gustong magsabi na, “Ang Diyos ay hindi gumagawa sa ganito o ganoong paraan,” o “Ang Diyos ay ganito o ganoon”—hindi ba sila mayabang magsalita?’ (Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Paunang Salita). Ang pagkamakapangyarihan at karunungan ng Diyos ay hindi-kayang-maarok ang kalaliman. Ang mga tao ay maliliit na nilalang lamang. Ang ating mga isipan at ating mga saloobin ay may hangganan, kaya paano natin maaarok ang gawain ng Manlilikha? Kaya, habang hinihintay natin ang Panginoon na bumalik, dapat nating panatilihin ang paggalang para sa Diyos sa ating mga puso at maghanap at magsiyasat na mabuti. Hindi natin dapat gamitin ang ating sariling mga pagkakaintindi at mga imahinasyon upang ikulong ang Diyos at sadyang hatulan ang Diyos, dahil lalabagin nito ang disposisyon ng Diyos, at sisirain din nito ang pagkakataon natin na makamit ang tunay na kaligtasan.”

Pagkatapos marinig ang salita ng Diyos, naunawaan ko na tayo ay napaka-walang-kabuluhan sa presensya ng Diyos, mas walang-kabuluhan kaysa isang langgam. Higit pa rito, tayo ay nagawang tiwali ni Satanas hanggang sa punto na tayo ay puno ng tiwaling disposisyon ng pagmamataas at kapalaluan. Gustung-gusto natin na laging umasa sa ating mga imahinasyon at pagkaintindi upang ikulong ang Diyos, at sa tuwing ang gawain ng Diyos ay hindi umaayon sa ating mga pagkaintindi, itinatatwa pa natin ang Diyos, isinusumpa ang Diyos at nilalabanan ang Diyos. Tila, kung hindi nauunawaan ng tao ang katotohanan at walang kahit katiting na paggalang sa Diyos sa kanyang puso, kung gayon mangangahas siyang gawin ang anumang kanyang nais. Ito ay napaka-mapanganib! Ito ay nagpaalala sa akin na minsang sinabi ng Panginoong Jesus: “Ako’y nagpapasalamat sa iyo, Oh Ama, Panginoon ng langit at ng lupa, na iyong inilihim ang mga bagay na ito sa mga pantas at matatalino, at ipinahayag mo sa mga sanggol: Oo nga, Ama, sapagka’t gayon ang nakalugod sa iyong paningin” (Mateo 11:25–26). Ngayon ko lamang nakita na ganito talaga ang katayuan ng mga bagay-bagay! Ang paghahayag ng salita ng Diyos at ang pagbabahagi ni Kapatid na Zhang ay nagtulot sa akin na makita na ang kaisipang ito na “ang mga pinuno ay dapat na silang maunang makatanggap ng pagliliwanag sa kaalaman tungkol sa pagdating ng Panginoon kapag Siya ay bumalik” ay mali at katawa-tawa, ito ay hindi talaga kaayon sa katotohanan, at ito ay lubos na nagmumula sa mga pagkaintindi at imahinasyon ng tao. Sa katunayan, tanging ang mga nauuhaw para sa katotohanan at naghahanap sa tinig ng Diyos ang magkakaroon ng pagkakataon na tanggapin ang gawain ng Diyos at ang Kanyang gabay at madala sa harapan ng Diyos. Ito ay nagbigay sa akin ng bagong pagkaunawa sa pagkamakatarungan at pagkamatuwid ng Diyos. Salamat sa Diyos!

Maaga pa nang ikatlong araw, pagkaalis nina Kapatid na Zhang at Kapatid na Mu, ang aking kapwa Kapatid na Guan, isang kamanggagawa na may mas mataas na antas sa aming simbahan, ay lumapit sa akin at nagtanong: “Kapatid na Zhao, narinig ko na kayo ay pareho ngayong naniniwala sa Kidlat ng Silanganan?” Sinabi ko sa kanya nang masigasig: “Oo, natanggap ko ang gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw, dahil sa pamamagitan ng mga salita ng Makapangyarihang Diyos aking naunawaan ang maraming mga katotohanan na hindi ko nauunawaan noon, katulad ng mga misteryo ng Kanyang tatlong yugto ng gawain at ang kabuluhan ng pagkakatawang-tao ng Diyos. Nakikita ko na ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos ay ‘Sa sinasabi ng Espiritu sa mga iglesia’ na inihula sa Aklat ng Pahayag.” Sumulyap sa akin si Kapatid na Guan at sinabing: “Kapatid na Zhao, susunod ka ba talaga sa mga pinaniniwalaan ng mga taong ito? Alam mo ba kung anong uring tao sila?” Sinabi ko, “Nakikita ko na silang lahat ay may mabuting pagkatao at sila ay nagbabahagi tungkol sa katotohanan nang napakalinaw. Ang lahat ng bagay na kanilang tinatalakay ay may kinalaman sa mga katotohanan ng gawain ng Diyos. Ako ay tunay na maraming natamo nitong nakaraang dalawang araw.” Galit na sinabi sa akin ni Kapatid na Guan: “Bakit napakatigas ng iyong ulo? Sinasabi sa atin ng Hebreo 6:6–8: ‘At saka nahiwalay sa Dios ay di maaaring baguhin silang muli sa pagsisisi; yamang kanilang ipinapapakong muli sa ganang kanilang sarili ang Anak ng Dios, at inilalagay na muli siya sa hayag na kahihiyan. Sapagka’t ang lupang humitit ng ulang madalas na lumalagpak sa kaniya, at tinutubuan ng mga damong pakikinabangan ng mga yaon na dahil sa kanila’y binukid, ay tumanggap ng pagpapalang mula sa Dios: Datapuwa’t kung namumunga ng mga tinik at dawag, ay itinatakuwil at malapit sa sumpa; at ang kaniyang kahihinatnan ay ang sunugin.’ Isa kang mangangaral, ika’y nagtatamasa nang napakalaki sa biyaya ng Diyos, nguni’t hindi mo lang hindi pinangungunahan ang mga kapatid na maniwala sa Panginoon, bagkus ay pinangungunahan mo sila na umalis sa ating iglesia. Hindi ka ba natatakot na maparusahan? Kung ikaw ay hindi babalik mawawala sa iyo ang pag-iingat ng Panginoon, at hindi ka makakapamuhay nang masaya. Babalik ang dati mong mga sakit, at ang iyong dalawang anak ay hindi magkakaroon ng magagandang trabaho….”

Pagkaalis ng kapatid na Guan, ako ay kinabahan nang kaunti, at naisip ko sa aking sarili: Ang mga bagay na sinabi niya ay tila may katuwiran, kaya ano ang aking gagawin kung sakaling ang aking pananampalataya sa Makapangyarihang Diyos ay magsanhi upang mawala sa akin ang biyaya ng Panginoon? Nang naisip ko ito naramdaman ko na humina ang aking puso, kaya ako ay nagmamadaling lumuhod at nanalangin sa Diyos: “Makapangyarihang Diyos! Nanghina ako sa mga salita ni kapatid na Guan. Diyos! Totoo nga ba o hindi ang mga bagay na sinabi niya? Hindi ko talaga alam ang gagawin ngayon….” Habang ako ay nananalangin sa Diyos bumalik ang aking asawa, at sinabi ko sa kanya ang nangyari. Pagkarinig dito kinakabahan niyang sinabi: “Iyan ba talaga ang kanyang sinabi?” Tumango ako at nangangambang sinabi ng aking asawa: “Siya ay matagal nang isang pangunahing pinuno na naniniwala sa Panginoon sa loob ng maraming taon, at kabisado niya ang Biblia. Palagay ko’y hindi siya magsasabi ng mga kasinungalingan. Kung magiging katulad nga talaga ng kanyang sinasabi, ano ang dapat nating gawin?” Basta na lamang, bigla kong naisip ang tungkol sa katotohanan ng tatlong yugto ng gawain ng Diyos na ibinahagi nina Kapatid na Zhang at Kapatid na Mu: Ang gawain ng Diyos para sa pagliligtas ng sangkatauhan ay nahahati sa tatlong yugto, nguni’t ang lahat ng tatlong yugto ng gawain ay isinasakatuparan ng iisang Diyos. Habang ito ay aking iniisip, bigla itong naging malinaw sa akin, at naibulalas ko sa aking asawa: “Tila hindi tama ang sinabi ni Kapatid na Guan. Sinabi niya na sa pamamagitan ng pagtanggap sa gawain ng Diyos sa mga huling araw, iniiwan natin ang landas ng Panginoon at ipinagkakanulo ang Panginoong Jesus, nguni’t ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos na ating nababasa nitong mga huling ilang araw ay totoong tinig ng Diyos at ang Makapangyarihang Diyos ay ang nagbalik na Panginoong Jesus. Sa pamamagitan ng pagsunod sa Makapangyarihang Diyos, sa katunayan tayo ay sumusunod sa mga yapak ng Kordero. Tayo ang siyang mga matatalinong birhen. Bakit tayo parurusahan ng Panginoon? …” Nasa gitna kami ng pagsasalamuha tungkol dito nang dumating ang Kapatid na Zhang at Kapatid na Mu …

Sinabi ng aking asawa sa mga kapatid kung ano ang nasabi ng Kapatid na Guan nang siya ay nagpunta sa aming bahay, at tinanong ako ni Kapatid na Zhang kung ano ang aking naramdaman tungkol sa bagay na ito. Kaya sinabi ko sa mga kapatid ang tungkol sa panghihina na aking naramdaman at tungkol sa pagkaunawa na kaaabot ko lamang. Ngumiti si Kapatid na Zhang, habang sinasabing: “Salamat sa Diyos! Ito ay gayong kadalisay na pagkaunawa, at ito ay ang pagliliwanag at paggabay ng Diyos!” Nalilitong nagtanong ang aking asawa, “Yamang hindi kami naliligaw, bakit sinasabi ng Kapatid na Guan ang mga bagay na iyon? Siya ay isang pangunahing pinuno na naniniwala sa Panginoon sa loob ng maraming taon!” Tumingin ako sa aking asawa at sinabing: “Gusto lang niya tayong bumalik sa ating dating iglesia!” Ngumiti si Kapatid na Zhang at sinabing, “Ngayon mismo, ang tanging nakikita natin ay ang kanilang panlabas na anyo, nguni’t hindi pa tayo tumitingin sa diwa ng kanilang kalikasan! Minsan ay sinabi ng Panginoong Jesus: ‘Datapuwa’t sa aba ninyo, mga eskriba at mga Fariseo, mga mapagpaimbabaw! Sapagka’t sinasarhan ninyo ang kaharian ng langit laban sa mga tao: sapagka’t kayo’y hindi na nagsisipasok, at ang nagsisipasok man ay ayaw ninyong bayaang mangakapasok’ (Mateo 23:13). ‘Sa aba ninyo, mga eskriba at mga Fariseo, mga mapagpaimbabaw! Sapagka’t tulad kayo sa mga libingang pinaputi, na may anyong maganda sa labas, datapuwa’t sa loob ay puno ng mga buto ng mga patay na tao, at ng lahat na karumaldumal’ (Mateo 23:27). Kung titingnan ang kanilang panlabas na anyo, ang mga Fariseo ay napakatapat sa kanilang paglilingkod sa Diyos. Sa isip ng mga tao, ang mga Fariseo ay mga taos-pusong mga lingkod ng Diyos, at sila ang mga pinaka-mapagkakatiwalaan sa mga relihiyosong pinuno. Nguni’t nang dumating ang Panginoong Jesus upang isakatuparan ang Kanyang gawain, ang likas na kalikasan ng Fariseo na paglaban sa Diyos ay nahayag. Ang mga Fariseong ito ang galit na galit na lumaban at humusga sa gawain ng Panginoong Jesus. Sila’y naghabi ng lahat ng uri ng mga sabí-sábí at nagbintang upang linlangin ang mga karaniwang tao. Sinabi nila na ang Panginoong Jesus ay nagpapalayas ng mga demonyo sa pamamagitan ni Beelzebub, ang prinsipe ng mga demonyo. At nang muling nabuhay ang Panginoong Jesus tatlong araw pagkatapos Niyang maipako sa krus, sinuhulan nila ang mga sundalo upang magkalat ng mga bali-balita tungkol sa pagnanakaw ng mga disipulo sa katawan ng Panginoong Jesus, at marami pang iba. Naglubid ang mga Fariseo ng lahat ng uri ng mga kasinungalingan at ginamit ang lahat ng mga pandaraya na mayroon sila upang harangan ang mga tao mula sa paghahanap at pagsisiyasat sa tunay na daan. Ang kanilang mithiin ay ang ipagbawal ang gawain ng Diyos upang makapangibabaw sila sa mga piniling tao ng Diyos magpakailanman. Kahit na mukha silang tapat sa panlabas, sa esensya sila ay mga anticristo na namumuhi sa katotohanan at tumatayong mga kaaway ng Diyos. Sinabi ng Panginoong Jesus nang inilantad at hinatulan Niya ang mga ito: ‘Kayong mga ahas, kayong mga lahi ng mga ulupong, paanong mangakawala kayo sa kahatulan sa impiyerno?’ (Mateo 23:33). Kaya ngayon pag-isipan natin ang tungkol dito: Naiiba ba ang mga relihiyosong pinuno ng kasalukuyan mula sa mga Fariseo?” Pagkatapos ay ipinabasa sa akin ng mga kapatid ang isang sipi ng mga salita ng Makapangyarihang Diyos: “Mayroong mga nagbabasa ng Biblia sa mga malalaking iglesia at nagsasalaysay nito nang buong araw, ngunit wala ni isa sa kanila ang nakauunawa sa layunin ng gawain ng Diyos. Wala ni isa sa kanila ang nakakilala sa Diyos, lalong wala ni isa sa kanila ang nakaayon sa kalooban ng Diyos. Lahat sila ay walang halaga, masasamang tao, bawat isa ay nagpapakataas upang pangaralan ang Diyos. Sadya nilang sinasalungat ang Diyos kahit na dala-dala nila ang Kanyang bandila. Sinasabi nilang sila ay nananampalataya sa Diyos, subalit kumakain pa rin sila ng laman at umiinom ng dugo ng tao. Ang lahat ng ganitong tao ay mga diyablong lumalamon sa kaluluwa ng tao, mga pinunong demonyo na sadyang humahadlang sa mga sumusubok na tumapak sa tamang landas, at mga balakid na nakasasagabal sa mga naghahanap sa Diyos. Sila ay tila may ‘mahuhusay na konstitusyon,’ ngunit paano malalaman ng kanilang mga tagasunod na sila ay walang iba kundi mga anticristo na umaakay sa mga tao na manindigan laban sa Diyos? Paano malalaman ng kanilang mga tagasunod na sila ay mga nabubuhay na diyablo na nakatuon sa paglamon ng mga kaluluwa ng tao?” (Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Lahat ng Taong Hindi Nakakakilala sa Diyos ay mga Taong Sumasalungat sa Diyos). Binigyan kami ng mga kapatid ng detalyadong pagbabahagi ayon sa mga salitang ito ng Diyos, hinihimay ang lahat ng mga kilos ng mga relihiyosong pinuno kasama ang diwa ng kanilang kalikasan, hanggang sa wakas ay aking napagtanto na paulit-ulit nilang ginagambala at hinahadlangan kami mula sa paniniwala sa Makapangyarihang Diyos, at binabantaan pa at tinatakot kami, hindi upang protektahan kami, sa halip, ginawa nila ito upang sila ay makapangibabaw sa mga napiling tao ng Diyos, nang sa gayon ay sambahin at idambana namin sila na parang sila ay Diyos. Kaya sa katunayan, katulad din sila ng mga Fariseo. Silang lahat ay mga anticristo na namumuhi sa katotohanan at lumalaban sa Diyos. Dumating ang Diyos upang tayo ay iligtas, ngunit nag-iisip sila ng bawa’t posibleng paraan upang pigilan tayo mula sa pagtanggap sa gawain ng Diyos at pigilan tayo mula sa pagbabasa ng mga salita ng Diyos. Hindi ba’t hinihila nila tayo pababa sa impiyerno sa paggawa nila nito? Tunay na masasama ang kanilang hangarin! Kung hindi dahil sa mga salita ng Makapangyarihang Diyos na nagbubunyag ng diwa ng kung paano nilalabanan ng mga taong ito ang Diyos at nakikipag-away sa Diyos para sa tao, muntik na akong maniwala sa kanilang mga pandaraya, sinisira ang sarili kong pagkakataon na makamit ang tunay na kaligtasan. Basta na lamang, gulát na sinabi ng aking asawa: “Lumilitaw na narito sila upang tayo ay pinsalain! Talagang hindi titigil ang mga taong ito hanggang sa mahila nila tayo pababa sa impiyerno! Hindi na ako maniniwala pa sa kanilang mga sinasabi.”

Binasa naman sa amin ni Kapatid na Mu ang isa pang sipi ng mga salita ng Diyos: “Sa bawat hakbang ng gawaing ginagawa ng Diyos sa gitna ng mga tao, sa panlabas ay mukha itong pag-uugnayan sa pagitan ng mga tao, na para bang mula sa pagsasaayos ng tao, o mula sa panghihimasok ng tao. Ngunit sa likod ng mga eksena, ang bawat hakbang ng gawain, at lahat ng nangyayari, ay isang pustahan na ginawa ni Satanas sa harap ng Diyos, at hinihingi sa mga tao na manindigan sa kanilang patotoo sa Diyos. Gaya nang si Job ay sinubukan, halimbawa: Sa likod ng mga eksena, nakikipagpustahan si Satanas sa Diyos, at ang nangyari kay Job ay mga gawa ng tao, at panghihimasok ng mga tao. Sa likod ng bawat hakbang ng gawaing ginagawa ng Diyos sa inyo ay ang pakikipagpustahan ni Satanas sa Diyos—sa likod ng lahat ng ito ay isang labanan” (Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Ang Pagmamahal Lamang sa Diyos ang Tunay na Pananampalataya sa Diyos). Pagkatapos ay nagsimulang magbahagi si Kapatid na Zhang: “Sa pamamagitan ng mga salita ng Diyos nakikita natin na, kahit na anong mangyari sa atin, bagaman sa panlabas ay tila gawa ito ng tao, sa katunayan si Satanas ito na nakikipagpustahan sa Diyos sa likod ng mga tagpo. Ito ay katulad lamang nang tinukso ni Satanas si Job. Sinabihan siya ng kanyang asawa na talikuran si Jehova, nguni’t nagawa ni Job na maaninag ang mga pandaraya ni Satanas. Siya ay umasa sa kanyang pananampalataya sa Diyos at siya ay tumayong patotoo para sa Diyos, at pinagsabihan ni Job ang kanyang asawa sa pagiging mangmang at babaeng matigas ang ulo. Ipinaaalam sa atin ng mga karanasan ni Job na, para sa lahat ng mga nais iligtas ng Diyos, laging nagmamadaling tutuksuhin at gagambalain sila ni Satanas at ilalabas ang lahat ng mga pandaraya na mayroon ito upang sila ay salakayin nang sa gayon ay kanilang talikdan at ipagkanulo ang Diyos, at sa kahuli-hulihan ay tuluyang mawala ang kanilang pagkakataon na makamit ang tunay na kaligtasan. Dahil nais ni Satanas na magpakailanmang kontrolin at lamunin ang tao, talagang hindi nito nais na makamit ng tao ang pagliligtas ng Diyos!” Ibinahagi rin ni Kapatid na Mu: “Ito ay totoo. Paulit-ulit na gumagamit si Satanas ng mga pinuno upang tayo ay salakayin at takutin, na may mithiing pilitin tayong itanggi ang Diyos, ipagkanulo ang Diyos, at talikuran ang tunay na daan. Ito ang pandaraya ng Satanas. Dapat nating malinaw na makita ang labanang ito na nangyayari sa espirituwal na mundo.” Pagkatapos makinig sa pagbabahagi ng dalawang kapatid na ito, pinag-isipan ko ang mga bagay-bagay sa ilang sandali, at sinabing: “Nakikipagpustahan pala si Satanas sa Diyos, at ito ay sa pamamagitan ng mga bagay-bagay na sinasabi ng mga pinuno na sinasalakay tayo ni Satanas kung saan tayo mahihina, at nais nitong talikuran natin ang tunay na daan at iwan ang Diyos dahil sa ating kaduwagan! Si Satanas ay tunay na taksil!” At sinabi rin ng aking asawa: “Tunay na kasuklam-suklam si Satanas! Kung hindi kami nakinig sa mga salita ng Diyos at sa inyong pagbabahagi, paano naman naming malalaman na ito ay isa sa mga pakánâ ni Satanas?” Sinabi ko na nagagalak: “Ngayon na ating nauunawaan ang mga bagay na ito, kailangan nating umasa sa Diyos upang lusutan ang mahigpit na pagkakubkob ni Satanas, tumayong saksi para sa Diyos, at ipahiya si Satanas sa pamamagitan ng ating praktikal na mga pagkilos!” Masaya namang sinabi ni Kapatid na Zhang: “Mga kapatid, mula ngayon tayo ay magsama-sama nang mas malimit upang magbahaginan tungkol sa salita ng Diyos. Tanging sa ganitong paraan natin masasangkapan ang ating mga sarili ng mas marami ng katotohanan upang bukas-makalawa tayo ay magiging tiyak tungkol sa mga gawain ng Diyos sa mga huling araw at maglatag ng pundasyon sa tunay na daan, at hindi na tayo malilinlang ng lahat ng uri ng mga sabí-sábí at tahasang mga kasinungalingan ni Satanas.” Sinabi ko: “Mainam iyan! Mainam kung ikaw ay mas madalas na makakarating at makapagbabahagi sa amin.” Ngumiti si Kapatid na Mu at sinabi: “Kung gayon, iyan ang ating gagawin.”

Makalipas ang ilang araw maaga akong bumangon at tumingin sa labas ng aking bintana at nakita na may malaking pagbagsak ng niyebe, at hindi ko namalayan na pinagkikiskis ko na ang aking dalawang kamay. Pagkatapos, nagsuot ako ng sombrerong lana at mga guwantes na gawa sa bulak at nagpunta sa patyo upang walisin ang niyebe. Nang natapos ako ay bumalik ako sa loob at binuksan ang ibabaw ng kalan upang gatungan ang apoy habang ang aking asawa ay naglilinis ng bahay. Nang oras na iyon ay dumating ang nakatatandang kapatid na lalaki ng aking asawa at ang asawa nito, sa sandaling nakapasok na ang aking hipag, sinabi niya sa nababalisang tinig: “Pumunta rito si Pinunong Wang at ang Kamanggagawang Guan at nagsabi sa inyo ng napakaraming mga bagay. Paano ninyo nagawang hindi makinig sa kanila? Partikular nilang sinabi sa amin na magpunta rito ngayon at muli kayong hikayatin. Huwag na kayong maniniwala sa Kidlat ng Silanganan. Ang ating mga pinuno ang may pananagutan sa ating mga buhay!” Matapos marinig na sinasabi niya ito, matatag kong sinabi, “Kung talagang kinukuha nila ang pananagutan para sa ating mga buhay, dapat nilang pangunahan tayo na pag-aralan ang gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw at salubungin ang pagbabalik ng Panginoon!” Pagkatapos ay pabáláng na sinabi ng aking asawa: “Hindi nila ginagawa ito para sa ating kapakanan. Natatakot sila na kapag tayong lahat ay naniwala sa Makapangyarihang Diyos, wala nang matitira na makikinig sa kanila.” Tila nainis ang aking hipag dahil sa kanyang narinig at sinabi: “Paano ninyo nasasabi ang mga bagay na ito? Hindi nila kayo pinagawa ng anumang iba pang bagay. Hindi ba’t nais lang nila na bumalik kayo sa iglesia? Makinig kayo sa akin. Palagay ba ninyo mapag-iisipan ko na pinsalain kayo gayong ang ating dalawang pamilya ay malapit sa isa’t isa?” Nagpatuloy ang kapatid ng aking asawa. “Isipin ninyo kung paano ko kayo pinakisamahan sa loob ng ilang taon. Alam ninyo ba kung gaano kalaki ang nagawa namin para sa inyo? Mayroon ba talaga kayong lakas ng loob na ihiwalay ang inyong mga sarili mula sa amin? Hindi ba kayo nakakaramdam ng pagkabagabag?” Pagkatapos kong marinig ang dalawang ito na nagsasalita ng ganitong mga bagay, ako ay lubos na nalungkot, at naisip sa aking sarili: “Tunay nga na lubos nila kaming natulungan, at ngayon ay kanilang nakikita na ipinipilit namin ang pagsunod sa Makapangyarihang Diyos. Tiyak na masyado silang nasasaktan, nguni’t ano ang magagawa? Maaari nilang hingin na talikuran ko ang tunay na daan at ipagkanulo ang Diyos, nguni’t hindi ko magagawa iyan, dahil alam ko na ang Makapangyarihang Diyos ay ang nagbalik na Panginoong Jesus. Nguni’t kung ipinipilit ko ang paniniwala sa Makapangyarihang Diyos, ano kaya ang iisipin nila tungkol sa akin? Sasabihin ba nila na wala akong utang-na-loob?” Sa sandaling ito, nakaramdam ako ng kalungkutan, na para bang ang aking puso ay hinihila sa dalawang magkaibang patutunguhan. Tahimik akong nanalangin sa Diyos, humihingi sa Kanya na bigyan ako ng daan palabas. Biglang naisip ko ang mga salita ng Diyos na ito: “Ang lahat ng bagay na nangyayari sa mga tao ay nangyayari kapag kailangan sila ng Diyos na manindigan sa kanilang pagpapatotoo sa Kanya” (Ang Salita, Vol. I. Ang Pagpapakita at Gawain ng Diyos. Ang Pagmamahal Lamang sa Diyos ang Tunay na Pananampalataya sa Diyos). Pagkatapos ay muli kong inisip ang mga salita na naibahagi nina Kapatid na Zhang at Kapatid na Mu sa akin noong nakaraang ilang araw: Ang lahat ng nangyayari sa iyo ay may kinalaman sa labanan na nagaganap sa espirituwal na mundo, at ito ay si Satanas na nakikipagpustahan sa Diyos. Iniisip ko, “Ngayon ang aking bayaw at hipag ay sumubok na gamitin ang aming pagiging magkamag-anak upang hikayatin kami na ipagkanulo ang Diyos at bumalik sa relihiyon, nguni’t ito ay isa sa mga pandaraya ni Satanas. Kung ipagkanulo ko ang Diyos upang protektahan and aking pansariling damdamin, iyan ay tunay na kawalan ng utang-na-loob at magpapakita na wala akong konsensya. Kung hindi ko nais na biguin ang aking bayaw, dapat kong ibahagi sa kanya ang ebanghelyo ng Diyos ng mga huling araw nang sa gayon ay magkaroon din sila ng pagkakataon na makamit ang pagliligtas ng Diyos. Ito ang tanging paraan upang ipakita ang habag na dapat kong taglayin.” Habang ito ay aking iniisip ay napuno ng liwanag ang aking puso, at sinabi ko: “Bayaw, hipag, alam ko na naging mabuti kayong dalawa sa akin, at ito ang dahilan kung bakit kailangan kong sabihin sa inyo na ang Makapangyarihang Diyos talaga ay ang nagbalik na Panginoong Jesus. Tanging sa pamamagitan lang ng pagsunod sa mga gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw natin matatamo ang pagliligtas ng Diyos! Kung hindi, ang ating pananampalataya sa Panginoon sa loob ng lahat ng mga taong ito ay magiging walang kabuluhan, at hindi tayo magkakamit ng anuman! Narito, hayaan ninyo akong basahin sa inyo ang isang sipi ng salita ng Diyos, at pagkatapos marinig ito ay inyong malalaman kung ang mga salitang ito ay ang katotohanan, at kung ang mga ito ay mga pagbigkas ng Diyos o hindi.” Kinuha ko ang aking aklat ng mga salita ng Diyos at magsisimula na sanang basahin ito nang tumayo ang aking hipag at hindi-nasisiyahang sinabi: “Pumunta kami rito ngayon upang subukan na kayo ay hikayatin, nguni’t sa halip na baguhin ang inyong mga isip, sinusubukan ninyong ipalaganap ang ebanghelyo na ito sa amin, nguni’t hindi kami makikinig sa inyo.” Pagkatapos sabihin ito hinila niya ang kanyang asawa at galit na umalis.

Sinundan ko sila papunta sa patyo hanggang makarating ako sa pasukan, nguni’t nakita ko na medyo malayo na sila. Pakiramdam ko ay wala akong nagawa, tumayo ako roon na umiiling. Sa sandaling ito aking nakita na umaliwalas na ang panahon, at may mainit na liwanag na sumisikat sa isang puno ng pino sa labas ng bakuran. Ang niyebe na naipon sa puno ng pino ay nagsimulang matunaw, na para bang sa mismong sandaling iyon ay sumailalim sa bautismo ang puno. Salungat sa lupa na natatakpan ng niyebe, ang tuwid at matayog na puno ay lumitaw na luntiang-luntian. Ako ay masayang-masaya, na parang tulad ng puno ng pino, nakaranas din ako ng bautismo ng hangin at niyebe, at nakálágô mula sa pagpapalusog ng sikat ng araw. Alam ko na ang mga salita ng Diyos ang siyang nanguna sa akin upang lumusot dito sa mahigpit na pagkakubkob at tumayong patotoo para sa Kanya. Salamat sa Makapangyarihang Diyos!