Miao Xiao Lungsod ng Jinan, Lalawigan ng Shandong

Noong nakaraan, parati kong inisip na noong sinabi ng Diyos na “isa kang sunud-sunuran at taksil na tumatakas mula sa dakilang puting luklukan,” tinukoy Niya ang mga taong tinatanggap ang gawain ng Diyos sa mga huling araw ngunit pagkatapos ay umaatras. Kaya, sa tuwing nakakita ako ng mga kapatid na umaatras mula sa landas na ito sa anumang dahilan, ang aking puso ay mapupuno ng pagkasuklam sa kanila: Ayan na naman ang isa pang tau-tauhan at taksil na tumatakas mula sa dakilang tronong puti na makakatanggap ng kaparusahan ng Diyos. Kasabay nito, palagay ko na kumikilos ako nang wasto sa pagtanggap ng paghatol ng Diyos at hindi malayong makatanggap ng pagliligtas ng Diyos.

Isang araw, noong ako ay nagsagawa ng espiritwal na debosyon, nakita ko ang mga sumusunod na salita ng Diyos sa tekstong “Ginagawa ni Cristo ang Gawain ng Paghatol sa Pamamagitan ng Katotohanan”: “… sapagkat ang diwa ng gawaing ito ay ang mismong gawain ng pagbubukas ng katotohanan, ng daan, at ng buhay ng Diyos sa lahat ng may pananampalataya sa Kanya. Ang gawaing ito ay ang gawain ng paghatol na ginagawa ng Diyos. Kung hindi mo pinag-uukulan ang mga katotohanang ito ng pagpapahalaga at palaging iniisip ang pag-iwas sa mga ito o paghahanap ng isang bagong daan bukod sa mga ito, kung gayon sinasabi kong lubha kang makasalanan. Kung mayroon kang pananampalataya sa Diyos, nguni’t hindi mo hinahanap ang katotohanan o ang kalooban ng Diyos, ni hindi iniibig ang daan na naglalapit sa iyo sa Diyos, kung gayon sinasabi Kong ikaw ay isa na sinusubukang iwasan ang paghatol, at na isa kang sunud-sunuran at taksil na tumatakas mula sa dakilang puting luklukan. Hindi patatawarin ng Diyos ang sinuman sa mga mapanghimagsik na tumatakas sa ilalim ng Kanyang mga mata. Ang gayong mga tao ay makatatanggap ng lalo pang mas mabigat na kaparusahan. Silang mga nagsilapit sa harap ng Diyos upang mahatulan, at higit pa ay nadalisay na, ay mananahan magpakailanman sa kaharian ng Diyos” (Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). Matapos kong pagnilay-nilayan ang mga salitang ito, napagtanto ko sa wakas: Lumalabas na ang mga tau-tauhan at taksil na lumalayo mula sa dakilang tronong puti ay hindi lamang tumutukoy sa mga umaatras mula sa landas na ito. Mas mahalaga, ito ay tumutukoy sa mga taong sumusunod sa Diyos ngunit hindi pinahahalagahan ang mga katotohanang ito, mga taong parating umiiwas sa mga katotohanang ito, na naghahanap ng bagong daan palabas na labas sa mga katotohanang ito, at ayaw isuko ang kanilang mga sarili para sa pagkastigo at paghatol ng Diyos at maghangad na gawing malinis ng Diyos. Sa ilalim ng kaliwanagan at pamamatnubay ng Diyos, nagsimula akong magnilay-nilay sa aking sariling pag-uugali: Ipinapahayag na ngayon ng Diyos ang Kanyang mga salita upang hatulan ang tao, at nililinis mula sa tao ang mga bagay na hindi naaayon sa Kanya sa pamamagitan ng pagdurusa at kadalisayan. Ngunit sa harap ng pagkastigo at paghatol ng Diyos, pagdurusa at kadalisayan, parati kong sinusubukang makatakas, umaasang mabilis na ilalayo ng Diyos ang mga ganitong sitwasyon. Hindi ba ito pag-iiwas sa katotohanan at paghahanap ng daang palabas na labas sa katotohanan? Kapag ang mga tao o bagay na dala ng Diyos ay hindi tumutugma sa aking mga personal na pagkaintindi o kapag ako ay nahuhulog sa isang negatibong sitwasyon, kahit na ang komunikasyon ng mga kapatid ay maaaring makalutas ng aking mga problema at magbigay liwanag sa aking mga maling pagkakaunawa sa Diyos, ako pa rin ay tumututol at tumatangging makinig. Hindi ba ito, tulad ng sinasabi ng Diyos, ang hindi paghahanap sa katotohanan at hindi pagmamahal sa paraang makakapagpalapit sa akin sa Diyos? Kapag ako ay pinakitunguhan at pinungusan dahil sa walang interes na paraan ko ng pagsagawa ng aking trabaho, parati akong naghahanap ng dahilan upang ipaliwanag ang sarili ko. Hindi ba ito isang diwang tumatangging tanggapin ang katotohanan? Madalas kong pinapakibagayan ang sarili ko sa totoong buhay. Kahit na alam kong ito ang katotohanan, tumatanggi akong ipagkanulo ang aking laman upang maisagawa ito. Hindi ba ito pagtanggap lamang ng paghatol ngunit hindi paghahanap na maging malinis? … Ngayon na naiisip ko ito, mas malinaw ko na itong nauunawaan: Ang mga taong tinutukoy ng Diyos na lumalayo mula sa dakilang tronong puti ay hindi lamang tumutukoy sa mga umaalis sa iglesia. Mas mahalaga, ito ay tumutukoy sa ating mga pusong tumatangging tanggapin ang katotohanan at umaayaw sa pagsuko sa paghatol ng Diyos. Ngayon lang ako nagsimulang makaramdam ng takot at panginginig. Kahit na hindi ako umalis sa iglesia, kapag nakatagpo ako ng isyu, parati kong tinanggihan na tanggapin ang katotohanan at iniwasan ko ang paghatol ng Diyos. Hindi ba ako ang eksaktong tau-tauhan at taksil na lumalayo mula sa upuan ng paghatol ng Diyos? Ngunit naniwala ako na ang mga umaalis sa iglesia lamang ang mga tau-tauhan at taksil na lumalayo sa trono ng Diyos, samantalang ako ay napakalapit nang makatanggap ng pagliligtas ng Diyos. Nakikita ko na ang aking pagkakaunawa sa salita ng Diyos ay masyadong nasa isang panig lamang at mababaw, at ang aking kaalaman sa gawain ng Diyos ay sobrang kulang. Ngayon, ang mga tao lamang na taos-pusong tumatanggap sa pagkastigo at paghatol ng Diyos at may mga disposisyong nakamit ang pagbabago ang tunay na makakatanggap ng pagliligtas ng Diyos. Sa halip, ako ay nabubuhay sa aking sariling imahinasyon, hindi nananabik sa katotohanan, hindi umaako ng responsibilidad para sa sarili kong buhay, at wala talagang pang-unawa sa panganib o mahigpit na pangangailangan. Kung magpapatuloy ako nang ganito, hindi ba ako magiging tumpak na tatanggap ng kaparusahan ng Diyos?

Salamat sa kaliwanagan ng mga salita ng Diyos, ako ay nagising mula sa aking mga sariling pagkaintindi at imahinasyon, napagtatanto na ako ay isang taong ayaw tumanggap ng pagkastigo at paghatol ng Diyos. Naipakita rin sa akin nito na ako ay nasa bingit ng panganib. Mula ngayon, ibibigay ko ang buong puso ko sa Diyos, magpapasailalim sa Kanyang pagkastigo at paghatol, at ibibigay ang buong kakayahan ko upang mahanap ang katotohanan at pagbabago ng disposisyon, para ako ay maaaring maging malinis at gawing ganap ng Diyos sa lalong madaling panahon.