Dapat magbalik-tanaw sa nakaraan ang lahat ng Aking mga tao na naglilingkod sa Aking harapan: Nadungisan ba ng karumihan ang inyong pag-ibig para sa Akin? Dalisay ba at taos-puso ang inyong katapatan sa Akin? Tunay ba ang inyong kaalaman tungkol sa Akin? Gaano ba kalaki ang lugar na Aking hawak sa loob ng inyong mga puso? Napunan Ko ba ang kanilang kabuuan? Gaano ba ang natupad ng Aking mga salita sa loob ninyo? Huwag mo Akong ituring na isang mangmang! Ganap na malinaw sa Akin ang mga bagay na ito! Ngayon, yamang binigkas ang tinig ng Aking pagliligtas, mayroon bang nadagdag sa inyong pag-ibig para sa Akin? Mayroon bang bahagi ng inyong katapatan para sa Akin ang naging dalisay? Lumalim ba ang inyong kaalaman tungkol sa Akin? Naglatag ba ang nakaraang papuri ng isang matatag na pundasyon para sa inyong kaalaman ngayon? Gaano kalaki ang okupado ng Aking Espiritu sa loob ninyo? Gaano kalaki ang lugar na hawak ng Aking imahe sa loob ninyo? Tumama ba ang Aking mga pagbigkas sa inyong Achilles’ heel? Tunay bang nararamdaman ninyo na kayo ay walang mapagtataguan ng inyong kahihiyan? Tunay bang naniniwala kayo na hindi kayo karapat-dapat na maging Aking mga tao? Kung ikaw ay ganap na walang kamalayan sa mga katanungan sa itaas, sa gayon nagpapakita ito na ikaw ay nangingisda sa madilim na tubig, na nandoon ka lamang upang mapadami ang bilang, at sa panahong iyon ay Aking naunang itinalaga, sa pangalawang pagkakataon, ikaw ay tiyak na maaalis at itatapon sa napakalalim na hukay. Ito ang Aking mga salitang pangbabala, at ang sinumang magwalang-bahala sa mga ito ay tatamaan ng Aking paghatol, at, sa takdang panahon, ay sasalakayin ng kalamidad. Hindi nga ba ganito? Kailangan Ko pa bang magbigay ng mga halimbawa upang ilarawan ito? Kailangang Ko bang magsalita nang mas malinaw upang magbigay ng halimbawa sa inyo? Mula sa panahon ng paglikha hanggang ngayon, maraming mga tao ang sumuway sa Aking mga salita at sa gayon ay ihinagis at inalis mula sa Aking daloy ng pagpapanumbalik; sa huli, namatay ang kanilang mga katawan at itinapon ang kanilang mga espiritu sa Hades, at kahit ngayon sakop pa rin sila ng mabigat na kaparusahan. Maraming mga tao ang sumunod sa Aking mga salita, ngunit nawala sila sa Aking pagliliwanag at pagpapalinaw at sa gayon ay tinaboy Ko sa isang tabi, nahulog sa ilalim ng sakop ni Satanas at nagiging yaong mga tutol sa Akin. (Ngayon lahat yaong mga direktang tumututol sa Akin ay sumusunod lamang sa kababawan ng Aking mga salita, at sumusuway sa diwa ng Aking mga salita.) Mayroong marami, rin, ang nakinig lamang sa mga salitang Aking sinabi kahapon, na tangan ang basura ng nakaraan at hindi pinahalagahan ang bunga ng kasalukuyan. Hindi lamang naging bihag ni Satanas ang mga taong ito, ngunit naging walang hanggang mga makasalanan at naging Aking mga kaaway, at direkta silang tumututol sa Akin. Ang ganitong mga tao ay ang mga layon ng Aking paghatol sa Aking pinakamatinding poot, at ngayon bulag pa rin sila, nasa loob pa rin ng mga madilim na piitan (na ang ibig sabihin, ang mga taong tulad nito ay bulok, manhid na mga bangkay na kontrolado ni Satanas: sapagka’t ang kanilang mga mata ay Aking tinakpan ng tabing, Aking masasabi na sila ay mga bulag). Makabubuting magbigay ng isang halimbawa para sa inyong pagtukoy, upang may matutunan kayo mula rito:

Sa pagbanggit kay Pablo, iisipin ninyo ang kanyang nakaraan, at ang ilan sa mga kuwento tungkol sa kanya na hindi tumpak at wala sa katotohanan. Tinuruan siya ng kanyang mga magulang mula sa murang edad, at natanggap ang Aking buhay, at bilang resulta ng Aking predestinasyon siya ay nagmay-ari ng kakayahang Aking hinihiling. Sa edad na 19, nabasa niya ang iba’t-ibang mga libro tungkol sa buhay; kaya hindi Ko na kailangang magtungo sa detalye tungkol sa kung paano, dahil sa kanyang kakayahan, at dahil sa Aking pagliliwanag at pagpapalinaw hindi lamang siya nakakapagsalita ng ilang mga pananaw tungkol sa espirituwal na mga bagay, ngunit may kakayahan ring unawain ang Aking mga intensyon. Syempre, hindi nito iniisang-tabi ang kombinasyon ng mga panloob at panlabas na mga kadahilanan. Gayon pa man, ang kanyang isang kamalian ay, dahil sa kanyang mga talento, madalas siyang matamis magsalita at mayabang. Bilang resulta, dahil sa kanyang pagsuway, bahagi nito ang direktang pagkakatawan sa arkanghel, nang Ako ay nagkatawang-tao sa unang pagkakataon, ginawa niya ang lahat ng hakbang upang lumaban sa Akin. Isa siya sa mga taong hindi nalalaman ang Aking mga salita, at naglaho na ang Aking lugar sa kanyang puso. Direktang tumututol ang nasabing mga tao sa Aking pagka-Diyos, at sila ay Aking hinagupit, at yumuyuko lamang at ikinukumpisal ang kanilang mga kasalanan sa katapusan. Kaya, pagkatapos Kong gamitin ang kanyang matitibay na punto—na ang ibig sabihin, matapos siyang maglingkod sa Akin sa isang yugto ng panahon—nahulog siyang muli sa kanyang mga lumang gawain, at kahit na hindi niya direktang sinuway ang Aking mga salita, sinuway niya ang Aking panloob na gabay at pagliliwanag, at sa gayon ang lahat ng kanyang ginawa nang nakaraan ay walang saysay; sa ibang salita, ang korona ng kaluwalhatian na sinabi niya ay naging walang lamang salita, produkto ng kanyang sariling imahinasyon, dahil kahit sa ngayon nasa ilalim pa rin siya ng Aking paghatol sa gitna ng Aking mga gapos.

Mula sa halimbawa sa itaas makikita rito na kung sinuman ang tumutol sa Akin (sa pagtutol hindi lamang sa Aking sariling panlaman ngunit mas mahalaga, sa Aking mga salita at Aking Espiritu—na ang ibig sabihin, Aking pagka-Diyos), ay tumatanggap ng Aking paghatol sa kanilang laman. Kapag iniwan ka ng Aking Espiritu, bubulusok ka paibaba, pababa direkta sa Hades. At bagaman ang iyong katawang laman ay nasa ibabaw ng lupa, tulad ka ng isang tao na nagdurusa mula sa sakit ng pag-iisip: Nawala mo ang iyong pangangatuwiran, at agad na mararamdamang parang ikaw ay isang bangkay, anupat ikaw ay makikiusap sa Akin upang wakasan Ko ang iyong laman nang madalian. Pagmamay-ari ng espiritu ang karamihan sa inyo na may malalim na pagpapahalaga sa mga sitwasyong ito, at hindi Ko na kailangang magtungo sa karagdagang detalye. Sa nakaraan, noong gumawa Ako sa normal na pagkatao, ang karamihan ng tao ay nasukat na ang kanilang sarili laban sa Aking poot at kamahalan, at mayroong kaunting kaalaman sa Aking karunungan at disposisyon. Ngayon, direkta Akong nagsasalita at kumikilos sa pagka-Diyos, at meron pa ring ilang mga tao na makikita ang Aking poot at paghatol sa kanilang sariling mga mata; higit pa rito, ang pangunahing gawain ng ikalawang bahagi ng panahon ng paghatol ay upang direktang malaman ng lahat ng Aking mga tao ang Aking mga gawa sa katawang-tao, at upang makita ninyo ang Aking disposisyon nang direkta. Ngunit sapagka’t Ako’y nasa katawang-tao, isinasaalang-alang Ko ang inyong mga kahinaan. Inaasahan Ko na hindi ninyo tratratuhin ang inyong espiritu, kaluluwa at katawan bilang laruan, walang pakialam na iniaalay ang mga ito kay Satanas. Mas mabuti na pahalagahan ninyo ang lahat ng mayroon kayo, at upang huwag itong tratuhin bilang isang laro, dahil nauugnay sa inyong kapalaran ang mga bagay na ito. Naintindihan ba ninyo talaga ang tunay na kahulugan ng Aking mga salita? May kakayahan ba kayo talagang magbigay ng pagsasaalang-alang sa Aking tunay na damdamin?

Handa ba kayong magtamasa ng Aking mga pagpapala sa lupa, mga pagpapalang katulad yaong nasa langit? Handa ba kayong makitungo sa pag-iintindi sa Akin, at sa pagtamasa sa Aking mga salita at kaalaman sa Akin, tulad ng pinakamahalaga at makahulugang mga bagay sa inyong buhay? Magagawa ba ninyo talagang magpasakop sa Akin, na walang pagpapahalaga sa inyong mga sariling pagnanais? Magagawa ba ninyo talagang hayaan ang inyong sarili na mapunta sa kamatayan sa pamamagitan Ko, at pamunuan Ko, tulad ng isang tupa? Mayroon ba sa inyo na may kakayahang makamit ang ganyang mga bagay? Maaaring ba na ang lahat na Aking tinanggap at tumanggap ng Aking mga pangako ay ang mga yaong magkakamit ng Aking mga pagpapala? May naintindihan ba kayo sa anumang bagay mula sa mga salitang ito? Kung susubukin Ko kayo, kaya ninyo bang lubusang ilagay ang inyong sarili sa Aking awa, at, sa gitna ng mga pagsubok na ito, hanapin ang Aking mga intensyon at maunawaan ang Aking puso? Hindi Ko nais para sa iyo na makapagsalita ng maraming makabagbag-damdaming salita, o makapagsabi ng mga nakasasabik na mga kuwento; sa halip, hinihiling Ko na ikaw ay makayanang magpatotoo nang mainam sa Akin, at kaya mong lubusan at malalimang pumasok sa katotohanan. Kung hindi Ako magsalita nang direkta, maaari mo bang itakwil ang lahat ng bagay sa iyong paligid at hayaan ang iyong sarili upang magamit Ko? Hindi ba ito ang katotohanan na Aking hinihingi? Sino ang makauunawa sa kahulugan ng Aking mga salita? Ngunit hinihiling Ko na hindi na kayo napapabigatan ng pagaalinlangan, na kayo ay maging maagap sa inyong pagpasok at maunawaan ang kahulugan ng Aking mga salita. Pipigilan kayo nito sa maling pagkaunawa ng Aking mga salita, at sa pagiging malabo sa Aking kahulugan, at sa gayon lumalabag sa utos ng Aking mga batas ng pamamahala. Umaasa Ako na mauunawaan ninyo ang Aking mga intensyon sa inyo sa Aking mga salita. Huwag nang mag-isip pa ng inyong sariling mga inaasam, at kumilos bilang may kapasiyahan sa Aking harapan na ang lahat ay dapat nasa awa ng Diyos. Dapat ang lahat ng yaong tumatayo sa loob ng Aking tahanan ay gumawa ng marami hanggang sa abot ng kanilang makakaya; dapat mong ihandog ang iyong pinakamahusay na sarili sa huling bahagi ng Aking gawain sa lupa. Handa ka ba talagang isagawa ang mga nasabing bagay?

Pebrero 23, 1992