Ang tao ay nabubuhay sa ilalim ng pagkabalot sa impluwensya ng kadiliman, nakagapos sa impluwensya ni Satanas nang walang matatakasan. At ang disposisyon ng tao, pagkatapos itong sumailalim sa proseso ni Satanas, ay nagiging mas tiwali. Masasabi ng isang tao ay patuloy na nabubuhay sa kanyang tiwali at mala-demonyong disposisyon, walang kakayahang umibig ng tunay sa Diyos. Dahil dito, kung nais ng tao na ibigin ang Diyos, kailangan niyang alisin ang kanyang sariling-katuwiran, sariling-kahalagahan, pagmamataas, pagmamalaki, at mga kauri nito, na nanggagaling lahat sa disposisyon ni Satanas. Kung hindi, ang pag-ibig ng tao ay isang maruming pag-ibig, pag-ibig ni Satanas, at isang bagay na siguradong hindi makakatanggap ng pagsang-ayon ng Diyos. Kung hindi direktang magawang perpekto, pakitunguhan, masira, pungusin, madisiplina, maparusahan, o gawing dalisay ng Banal na Espiritu, walang tunay na makakaibig sa Diyos. Kung sasabihin mo na ang isang bahagi ng iyong disposisyon ay kumakatawan sa Diyos at dahil dito ay kaya mong ibigin ng tunay ang Diyos, sa gayon ay isa kang tao na nagsasambit ng mga salita ng kayabangan at isang taong salungat sa katuwiran. At ang mga taong katulad nito ay ang arkanghel! Ang sadyang kalikasan ng tao ay hindi maaaring direktang kumatawan sa Diyos. Kailangang alisin ng tao ang sadyang kalikasan niya sa pamamagitan ng pagperpekto ng Diyos, at pagkatapos, sa pamamagitan lamang ng pagsaalang-alang sa kalooban ng Diyos, pagtupad sa kalooban ng Diyos at higit pang pagsailalim sa gawain ng Banal na Espiritu, na aaprubahan ng Diyos ang kanyang pagsasabuhay. Walang sinuman na nabubuhay sa laman ang maaaring direktang kumatawan sa Diyos, maliban kung siya ay isang tao na ginamit ng Banal na Espiritu. Gayunman, kahit sa taong katulad nito, ang kanyang disposisyon at kung ano ang kanyang isinasabuhay ay hindi maaaring sabihin na ganap na kumakatawan sa Diyos; maaari lamang sabihin ng isang tao na ang kanyang isinasabuhay ay ginabayan ng Banal na Espiritu. Ang disposisyon ng gayong tao ay hindi maaaring kumatawan sa Diyos.

Kahit na ang disposisyon ng isang tao ay itinalaga ng Diyos—ito ay walang alinlangan at maaaring ituring na isang positibong bagay—ito ay naproseso ni Satanas. Samakatuwid ang lahat ng disposisyon ng tao ay disposisyon ni Satanas. Maaaring sabihin ng isang tao na ang Diyos, sa disposisyon, ay tuwiran sa paggawa ng mga bagay, at siya rin ay kumikilos sa ganitong paraan, siya rin may ganitong uri ng karakter, at kaya, nasasabi niya, na ang kanyang disposisyon ay kumakatawan sa Diyos. Anong klaseng tao ito? Maaari bang katawanin ng tiwaling mala-demonyong disposisyon ang Diyos? Sinumang magpahayag na ang kanyang disposisyon ay kumakatawan sa Diyos, ang taong yan ay lumalapastangan sa Diyos at iniinsulto nito ang Banal na Espiritu! Mula sa pananaw sa paraan kung paano gumagawa ang Banal na Espiritu, ang gawain na ginagawa ng Diyos sa mundo ay tanging upang manlupig. Yan ang dahilan kung bakit ang malaking bahagi sa tiwaling malademonyong disposisyon ng tao ay hindi pa nalilinis at kung bakit ang isinasabuhay pa rin ng tao ay ang larawan ni Satanas. Ito ang kabutihan ng tao at kumakatawan ito sa mga pagkilos ng laman ng tao, o, para maging mas tumpak, ito ay kumakatawan kay Satanas at walang pasubali na hindi maaaring kumatawan sa Diyos. Kahit na ang isang tao ay umiibig na sa Diyos sa lawak na natatamasa na niya ang buhay ng langit sa lupa, ay makakagawa siya ng mga pahayag na tulad ng: “O Diyos! Hindi Kita maibig nang sapat,” at umabot na sa pinakamataas na antas, hindi mo pa rin maaaring sabihin na isinasabuhay niya ang Diyos o kumakatawan sa Diyos, dahil ang diwa ng tao ay hindi katulad ng sa Diyos. Hindi kailanman maaaring isabuhay ng tao ang Diyos, mas lalo na ang maging Diyos. Ang ginabayan ng Banal na Espiritu na isasabuhay ng tao ay alinsunod lamang sa kung ano ang hinihiling ng Diyos sa tao.

Ang lahat ng mga kilos at mga gawa ni Satanas ay nakikita sa tao. Ngayon ang lahat ng mga kilos at mga gawa ng tao ay pagpapahayag ni Satanas at samakatuwid ay hindi maaaring kumatawan sa Diyos. Ang tao ang sagisag ni Satanas, at ang disposisyon ng tao ay hindi kayang kumatawan sa disposisyon ng Diyos. Ang ilang mga tao ay may mabuting karakter; ang Diyos ay maaaring gumawa ng ilang gawain sa pamamagitan ng naturang karakter ng mga tao at ang gawain na kanilang ginagawa ay ginabayan ng Banal na Espiritu. Ngunit ang kanilang disposisyon ay hindi kayang kumatawan sa Diyos. Ang gawain ng Diyos na ginagawa Niya sa kanila ay kumikilos lamang at lumalawak sa kung ano na ang umiiral sa loob. Maging sa mga propeta o ang mga taong ginamit ng Diyos mula sa mga nakaraang panahon, walang sinuman ang maaaring direktang kumatawan sa Kanya. Ang lahat ng tao ay umibig lamang sa Diyos dahil sa pamimilit ng mga pangyayari, at wala ni isa ang kusang nagsisikap upang makipagtulungan. Ano ang mga positibong bagay? Ang lahat ng mga direktang nanggagaling sa Diyos ay positibo. Gayunman, ang disposisyon ng tao ay naproseso ni Satanas at hindi maaaring kumatawan sa Diyos. Tanging ang nagkatawang-taong Diyos—ang Kanyang pag-ibig, ang Kanyang pagnanais na magdusa, ang Kanyang pagkamatuwid, pagpapasakop, at pagpapakumbaba at pagkatago—ang lahat nito ay direktang kumakatawan sa Diyos. Ito ay dahil noong Siya ay pumarito, Siya ay walang makasalanang kalikasan at direktang dumating mula sa Diyos, nang hindi naproseso ni Satanas. Naging katulad lamang si Jesus ng makasalanang laman at hindi kumakatawan ng kasalanan; samakatuwid, ang Kanyang mga kilos, mga gawa, at mga salita, hanggang sa panahon bago ang pagsasakatuparan ng gawain Niya sa pamamagitan ng pagpapako sa krus (kabilang ang sandali ng Kanyang pagpapako sa krus), ay direktang kumakatawan lahat sa Diyos. Ang halimbawang ito ni Jesus ay sapat na upang patunayan na ang sinumang tao na may makasalanang kalikasan ay hindi maaaring kumatawan sa Diyos, at ang kasalanan ng tao ay kumakatawan kay Satanas. Ang ibig sabihin nito, ang kasalanan ay hindi kumakatawan sa Diyos at ang Diyos ay walang kasalanan. Kahit ang gawaing ginawa sa tao sa pamamagitan ng Banal na Espiritu ay maaari lamang ituring na ginabayan ng Banal na Espiritu at hindi maaaring sabihin na ginawa ng tao sa ngalan ng Diyos. Ngunit para sa tao, ang kanyang kasalanan o ang kanyang disposisyon ay hindi kumakatawan sa Diyos. Mula sa pananaw ng gawaing ginawa sa tao ng Banal na Espiritu sa ngayon hanggang sa nakaraan, karamihan ay ginanap sa tao ng Banal na Espiritu. Dahil dito natamo ng tao ang kung ano ang kanyang isinasabuhay. Gayunman, ito ay isang bahagi lamang, at napakakaunti ang nakagawang isabuhay ang katotohanan matapos ang pakikitungo at disiplina ng Banal na Espiritu. Ang ibig sabihin nito, tanging ang gawain ng Banal na Espiritu ang umiiral at ang kooperasyon sa bahagi ng tao ay wala. Malinaw na ba ito sa iyo ngayon? Dahil dito, ano ang dapat mong gawin upang maibigay mo ang pinakamahusay mong paggawa na tugma sa Kanya habang ang Banal na Espiritu ay gumagawa at sa gayon ay matutupad mo ang iyong tungkulin?